تمدن ایرانی و زبان فارسی دو بازوی قدرتمند ایران به شمار می‌روند که انگلیسی‌ها از چند قرن گذشته برای نابودی آن نقشه می‌کشند و نمونه توطئه آن‌ها ضربه زدن به زبان فارسی در شبه قاره هند بود.

روزنامه جوان نوشت: تلاش مشترک «بی‌بی‌سی»، «ایران‌اینترنشنال»، «العربیه» و چند رسانه غربی و عربی دیگر برای راه‌اندازی کارزاری ضدایرانی با عنوان «منو فارسی» با واکنش‌های تندی از سوی ایرانیان همراه بوده است. ایرانی‌ها فارسی را نه یک زبان بلکه یک هویت و نماد یک تمدن می‌دانند.

هشتگ منو فارسی که با حمایت رسانه دولتی انگلیس، «بی‌بی‌سی»، رسانه‌های سعودی «ایران اینترنشنال» و «العربیه» و چند رسانه گمنام‌تر غربی و عربی همراه بوده، در ظاهر بیان‌کننده گلایه‌های ایرانیان غیرفارسی زبان از مشکلاتی است که در به کارگیری فارسی یا تبعیض در استفاده از این زبان تجربه کرده‌اند! این هشتگ در توئیتر و اینستاگرام، از سوی اکانت‌های «فیک» به منظور ایجاد تفرقه دنبال می‌شود. کاربران ایرانی در مقابله با اکانت‌های بی‌هویت و جعلی که «منو فارسی» را منتشر می‌کنند، با استفاده از همین هشتگ و هشتگ «قند پارسی» به تلاش مذبوحانه محور غربی، عبری و عربی ضدایرانی پاسخ می‌دهند.

 

«فارسی» عامل همبستگی در منطقه

اما به راستی، چرا نابودی زبان فارسی برای رسانه‌های ضدایرانی اهمیت دارد؟ در ادامه گفت‌وگوی «جوان» با پروفسور سرور بختی، رئیس تاجیکستانی مؤسسه فرهنگی اکو را می‌خوانید. وی که فرزند شاعر پرآوازه تاجیک، استاد مهربان بختی است، می‌گوید: «زبان فارسی یکی از زبان‌های مهم منطقه اکو است. زبان فارسی زبان کشور‌های ایران، افغانستان و تاجیکستان و زبان گویش بسیاری در پاکستان و هند است. قلمرو این زبان در تاریخ بسیار گسترده بوده، حتی در دوره‌ای از مدیترانه تا سند و از بین‌النهرین تا جیحون قلمرو زبان فارسی بوده است، البته زبان فارسی محدود به شبه‌قاره نبوده و در دیگر نقاط جهان نیز حضوری چشمگیر داشته است و به گزارش جهانگردانی مانند ابن‌بطوطه، زبان بازرگانی در مسیر جاده ابریشم بوده است. زبان فارسی با پیشینه‌ای کهن، همواره از زبان‌های تأثیرگذار و از ابزار انتقال تمدن و فرهنگ بوده است.»

مدیر مؤسسه فرهنگی اکو می‌افزاید: «شما با آشنایی با زبان فارسی با ملت‌هایی آشنا می‌شوید که نزدیک ۷ هزار سال در این سرزمین سابقه زندگی، تمدن و فرهنگ دارند. آشنایی با تمدن، تاریخ و ادبیات این منطقه شما را به شگفتی واخواهد داشت. زبان فارسی زبان شاعران بزرگی مانند: سعدی، حافظ، نظامی، صائب، رودکی، تورسون‌زاده، کمال خجندی، صدر‌الدین عینی، لایق شیرعلی، گل نظر، علیشیر نوایی، سنایی غزنوی، مولانا جلال‌الدین بلخی، خواجه عبدالله‌انصاری، عنصری، رابعه بلخی و اقبال لاهوری است. مولانا و سعدی متعلق به ۷۰۰ سال پیش هستند، اما دیوان مولانا سال‌هاست در امریکا از پرفروش‌ترین کتاب‌هاست و سال ۱۶۳۶ میلادی اولین گزیده گلستان سعدی به زبان فرانسوی منتشر شد.»

بختی تأکید می‌کند: «تا امروز آثار سعدی به زبان‌های مختلف از جمله انگلیسی، آلمانی، اسپانیایی، ژاپنی، چینی، روسی، لهستانی، هلندی و ایتالیایی ترجمه و منتشر شده و یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌ها در اروپاست. زبان فارسی زبان ملتی است که هزار سال پیش شاعری به نام فردوسی داشته است که یک منظومه حماسی از خود با بیش از ۵۰هزار بیت به یادگار گذاشته است که امروز بعد از هزار سال مردمان ایران، تاجیکستان و قزاقستان، در کوچه و بازار آن را می‌خوانند و می‌فهمند و هم در دانشگاه‌ها آن را تدریس می‌کنند.»

مدیر مؤسسه فرهنگی اکو در پاسخ به این سؤال که آیا فارسی می‌تواند باعث اختلاف در میان اقوام ساکن در منطقه شود، می‌گوید: «جواب من به سؤال شما کاملاً منفی است و زبان فارسی و شعر پارسی همواره مایه همبستگی اقوام و منادی صلح و دوستی بوده است، چون شعر شعرای پارسی‌گوی زمان و مکان ندارد. رویکرد انسان‌گرایانه و خداجویانه به ارزش‌های مشترک فرهنگ جهانی همچون عشق، دوستی، صلح، احترام به یکدیگر، حکمرانی عاقل و عادل، شادی و نشاط، مرگ و زندگی دارد. مدارا و مهربانی، رنج و مقاومت، زیبایی و شادمانی، کم‌آزاری و خدای‌ترسی از ویژگی‌های آثار و جهان‌بینی این شعرا و دلیل ماندگاری و اقبال به ایشان در فرهنگ جهانی است.»

 

انگلیس از قدرت فارسی می‌ترسد

دکتر عبدالمهدی مستکین، مدیر گروه فرهنگ کمیسیون ملی یونسکو در ایران در گفتگو با «جوان»، با اشاره به راه‌اندازی هشتگ منو فارسی، از سوی رسانه‌های ضدایرانی می‌گوید: «اساساً این گونه شبکه‌های ژاژگو و یاوه‌سرا، ارزش پاسخگویی ندارند.» وی با بیان اینکه در میان این شبکه‌های ضدایرانی، تنها شبکه «بی‌بی‌سی» رویه متفاوتی دارد، ادامه می‌دهد: «سبک و سیاق این شبکه این است که یک تعفن و زباله را با روکشی از خامه به مخاطب ارائه می‌دهد و از آنجا که مخاطب عام دارد که طیفی از عوام تا مخاطب فرهیخته را در بر می‌گیرد، با این کار به سرعت روی مخاطبی که قدرت تحلیل و کنکاش علمی ندارد تأثیر می‌گذارد.» مستکین با اشاره به مفاخر زبان فارسی می‌گوید: «به مدد وجود گنجینه‌ای بی‌نظیر در ادبیات جهان همچون حکیم فردوسی، حکیم نظامی، سعدی بزرگ، عطار، مولوی، حافظ، خرقانی، جامی، ابن سینا، ذکریای رازی و ابوریحان‌ها ادب فارسی از آن قدرتی برخوردار است که تلاش دشمنان برای ضربه زدن به آن به نتیجه نمی‌رسد، اما از آنجا که جهان معاصر گرفتار سیلاب ابتذال است، اهریمنان تلاش می‌کنند از این فضای غبارآلود برای رسیدن به اهداف پلید خود استفاده کنند.»

مدیر فرهنگی کمیسیون ملی یونسکو، با بیان اینکه فارسی زبان قدرتمندی است، ادامه می‌دهد: «همان طور که یونسکو تأکید کرد، قدرت زبان فارسی در این است که شعری را که یک شاعر هزار سال پیش به زبان فارسی سروده است، امروز یک کودک فارسی‌زبان به راحتی می‌خواند و درک می‌کند، ولی زبانی مثل انگلیسی هرگز چنین قدرتی ندارد. یک فرد انگلیسی به سختی می‌تواند متن انگلیسی را که برای حدود ۱۰۰ سال پیش است درک کند.»

مستکین فارسی را زبان خرد می‌داند و می‌گوید: «تأکید فارسی بر علم و خردمندی است که باعث شد کیشاروا ماتسورا، دبیر کل وقت سازمان جهانی یونسکو در هزاره فردوسی به شاهنامه اشاره کند و بگوید: «کتابی که با ستایش خرد آغاز می‌گردد، تنها برای ایرانیان نیست بلکه به کل بشریت تعلق دارد»، مثال ادبیات فارسی به سان اقیانوسی است که شبکه‌هایی زشت‌گستر همچون بی‌بی‌سی سال‌هاست در تلاشند با استکانی از تعفن این دریا را بیالایند! این خیالی است خام، چون اتفاقاً ملت‌های حوزه جغرافیای ایران فرهنگی روز‌به‌روز بر بازگشت به سرچشمه‌های اصیل زبان نیاکانی‌شان که همان پارسی است، گرایش دارند.»

وی می‌افزاید: «رسانه انگلیسی بی‌بی‌سی، هنوز در حال و هوای بریتانیای کبیر زندگی می‌کند و در اوهام ملکه به سر می‌برد. این رسانه که وظیفه‌اش تسهیل‌گری سیاست‌های استعماری دولت انگلیس است، می‌خواهد همان کاری که سیاست انگلیس بر سر زبان فارسی در شبه قاره هند آورد، تکرار کند.»

مستکین می‌گوید: «تمدن ایرانی و زبان فارسی، دو بازوی قدرت ملی ایران هستند، برای همین دشمنان تلاش می‌کنند ابتدا تمدن ایرانی را به یک تمدن واحد بزرگ بلکه چند خرده‌تمدن جدا نشان دهند و زبان فارسی را تضعیف کنند تا به ایران ضربه بزنند.»

حکیم نظامی به درستی پاسخ این یاوه‌گویان را داده است:

همه عالم تن است و ایران دل

نیست گوینده زین قیاس خجل