بلرام شکلا، رایزن فرهنگی هندوستان در ایران گفت: خوشحالیم و برای ما باعث افتخار است که کشور هند به عنوان میهمان ویژه این دوره از هفته بزرگداشت بین‌المللی حافظ انتخاب شده است.

بلرام شکلا، شاعر و رایزن فرهنگی در هندوستان با بیان اینکه کشور هند برای خود باعث افتخار می‌داند که میهمان ویژه برنامه ویژه هفته بزرگداشت حافظ در شیراز خواهد بود، به خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) گفت: قرار است من به همراه چهار نفر از حافظ‌شناسان هندی و نیز سفیر هندوستان در ایران در مراسم هفته بزرگداشت حافظ حضور یابیم.
 
شکلا با اشاره به اینکه حافظ از شاعران بسیار مشهور ایرانی در میان هندیان است، بیان کرد: هنوز هم خیلی از افراد در هند دلداده شعرحافظ هستند و اشعار این شاعر بزرگ، جزیی از هویت ما نیز شده است.  همایون دومین پادشاه گورکانی هند بعد از 15سال که در دربار ایران پناهنده بود به کمک شاه طهماسب اول به کشورش برگشت.  وی پیش از بازگشت به هند تفألی به دیوان حافظ زد که با این مژده روبه رو شد «یوسف گمگشته بازآید به کنعان غم مخور/ کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور»

این شاعر هندی با اشاره به اینکه قدیمی‌ترین نسخه دیوان حافظ در هند یافت شده، عنوان کرد: این نسخه متعلق به کتابخانه‌ای در ایالت اترارپرادش به نام نسخه گورکپوری است که 434 غزل حافظ دارد و در سال 824 هجری قمری کتابت شده است.
 
وی ادامه داد: بسیار جالب است که برخی ابیات منتسب به حافظ در میان هندیان شهرت دارد و در دیوان حافظ نمی‌توان یافت. از جمله می‌توان به این بیت اشاره کرد که «حافظا گر وصل خواهی صلح کن با خاص و عام/ با مسلمان الله الله با برهمن رام رام»
این شاعر در پایان قطعه‌شعری را درباره زبان فارسی به مخاطبان ایبنا تقدیم کرد:

‎ای که می پرسی چرا من فارسی را دوست‌دارم؟
در هجومِ صد زبان من این یکی را دوست‌دارم؟

می‌رساند فارسی با من نشان‌های نیاکان
وارثِ خط و زبانِ پهلوی را دوست‌دارم

با زبان فارسی سررشته‌ی هندی سرشته
هندی‌ام، هر تار و پود مادری را دوست‌دارم

فارسی را دوست‌دارم چون که استادِ ازل را
حالِ حافظ را و شورِ مولوی را دوست‌دارم

طالبِ شوریده‌جان را غالبِ پخته‌زبان را
در دلم بانگِ امیرِ خسروی را دوست‌دارم

آن‌که از اوجِ بیانش عرش را چون فرش سازد
‎پیر خلاق‌المعانی بیدلی را دوست‌دارم

جا شود رایِ برهمن هم به افکارِ حکیمی
‎در زبان فارسی؛ این دلبری را دوست‌دارم

فارسی با رنگ و طینت غیرتِ بت‌های چین است
‎هندو‌ام، رشکِ بتان آزری را دوست‌ دارم

طوطی گلزارِ رنگارنگ هندم، زین عجب نیست
‎فارسی با طعمِ قند و شکری را دوست‌دارم
هند را سرهند را، افغانیان ایرانیان را
‎عطرِ روح‌انگیزِ این نیلوفری را دوست دارم

من چو گشتم سال‌ها غواص‌وار و برگرفتم
‎بعد از این، این دُرِ دریای دَری را دوست‌دارم

فارسی ما را به صد شور و تمنا دوست دارد
‎دوستان این است که من فارسی را دوست‌دارم